Het is tijd dat conservatieve christenen kleur gaan bekennen

Je zou het misschien niet zeggen, maar ooit was ik een vroom christen. Elke zondag twee keer naar de kerk, op woensdag naar Bijbelstudie en elke dag bidden, ik deed het allemaal. Ergens ben ik van het verlichte pad afgeraakt, maar dat terzijde. En ondanks dat ik niet meer gelovig ben, begrijp ik gelovigen wel. Ik begrijp dat je inspiratie en kracht kan halen uit jouw geloof en het gevoel van communie. Waar ik steeds minder begrip voor begin te krijgen is de cultuuroorlog die conservatieve christenen steeds harder voeren en vooral tegen welke prijs.

Het kan je niet ontgaan zijn, maar in de Verenigde Staten hebben ze over een aantal maanden verkiezingen. En op het laatste moment besloten de Democraten om zittend president Biden te vervangen door vicepresident Kamala Harris. Dit tot vreugde van velen, maar veel conservatieve christenen waren niet blij met de hernieuwde energie van de Democratische campagne.

Kersvers SGP-kamerlid Dierik van Dijk schreef op Twitter dat Kamala Harris voorstander was om abortus toe te staan tot het moment van geboorte. Een absurde leugen natuurlijk, waar Van Dijk na wat horten en stoten op terug moest komen, maar het zegt wel wat over het sentiment dat onder veel conservatieve christenen leeft.

In de Verenigde Staten kan Trump zelfs genieten van grote steun van de conservatieve christen. Alleen waar is die steun op gestoeld? Trump is de meest gemankeerde president die de Verenigde Staten ooit heeft gehad. De man is een notoire leugenaar en scoort 7 op 7 als het gaat om de hoofdzonden (hoogmoed, hebzucht, lust, jaloezie, onmatigheid, woede en gemakzucht). En laten we eerlijk zijn, wie Trump losjes bestudeert ziet in dat de conservatieve christen vooral een middel is om macht te genereren. Tot 2012 heeft Trump nooit blijk gegeven om achter de conservatief christelijke waarden te staan. Hij was pro-abortus, pro-porno (hij heeft zelfs een cameo in een pornofilm gehad) en heeft aan zowel Hillary Clinton als Kamala Harris geld gedoneerd voor hun verkiezingsprogramma.

Maar los van Trumps persoonlijkheidsmankementen is het beleid van de Republikeinen ook niet bepaald christelijk. Tijdens Trumps eerste termijn verlaagde hij de belasting voor de rijken en verhoogde die voor de armen. Bij asielzoekers scheidde Trump kinderen van hun ouders en sloot hij deze kinderen vervolgens in erbarmelijke omstandigheden op; ten minste zes kinderen overleden terwijl tientallen anderen "kwijt" raakten. Trump heeft alles in het werk gesteld om het universele gezondheidszorgprogramma van Obama (Obamacare) af te schaffen en als dat gelukt was, zouden miljoenen mensen zonder zorg komen te zitten.

En als klap op de vuurpijl probeerde Trump een staatsgreep te plegen nadat hij verslagen werd tijdens de verkiezingen van 2020.

Het is geenszins een hyperbool om Trump een gevaar voor de democratie te noemen. Hoe kan het dat conservatieve christenen achter zo’n man aanlopen? En hem verkiezen boven een fatsoenlijk liberaal geluid?

De vraag is momenteel of voor de conservatieve christen de strijd tegen de liberale ideeën belangrijker is dan het beschermen van de democratie en goede normen en waarden. Zijn zij alleen nog maar een club die tegen abortus en homo’s zijn en voor Israël? En zijn zij bereid om achter iedereen aan te lopen die dat predikt? Of komen ze ook op voor het geboren leven en zien ze in dat ook de democratie écht belangrijker is, en dat de culturele strijd die zij voeren juist binnen het democratische spectrum uitgevochten moet worden?

Als dat het geval is, zullen ze zich moeten distantiëren van Trump en radicaal rechts.