Memento Mori

In een wereld waarin 'Carpe Diem' vaak de boventoon voert op sociale media en in onze dagelijkse interacties, is het tijd over verder terug te kijken in de tijd en ons weer te richten op het Latijnse adagium 'Memento Mori' - gedenk te sterven. Het is hoog tijd dat we dat weer in ere herstellen.

De Renaissance bracht ons veel goeds. Het was een tijd van vooruitgang, van kunst en wetenschap, van nieuwe ideeën en het loslaten van oude beperkingen. Maar ergens onderweg zijn we vergeten dat er een balans moet zijn tussen het grijpen van de dag en het erkennen van onze eindigheid. We zijn doorgeschoten in ons individualisme, waarbij we vaak alleen maar denken aan onze eigen behoeften en verlangens, zonder na te denken over de gevolgen voor anderen of voor de wereld om ons heen.

Het is tijd om terug te keren naar een meer holistische kijk op het leven, waarbij we niet alleen onze eigen belangen vooropstellen, maar ook die van anderen en van de samenleving als geheel. De middeleeuwers begrepen dit concept maar al te goed. Ze waren zich bewust van de impact van hun handelingen op anderen en op de toekomstige generaties. Zij wisten dat ze vroeg of laat rekenschap moesten geven aan God of hun naasten.

In onze moderne samenleving worden we geconfronteerd met talloze uitdagingen - klimaatverandering, sociale ongelijkheid, politieke verdeeldheid, om er maar een paar te noemen. Deze problemen kunnen niet worden opgelost door alleen maar te leven in het moment en te genieten van het hier en nu en vooral jezelf belangrijk te vinden. We moeten verder kijken, voorbij onze eigen levens, en nadenken over hoe onze keuzes en acties de wereld van morgen zullen beïnvloeden.

Dit vereist een verandering in mentaliteit, zowel op individueel niveau als op politiek niveau. Als individuen moeten we bereid zijn om onze comfortzones te verlaten en verantwoordelijkheid te nemen voor onze acties. We moeten ons bewust zijn van de impact van onze levensstijl op het milieu, op andere mensen en op toekomstige generaties. Dit betekent misschien dat we soms offers moeten brengen, dat we moeten kiezen voor duurzaamheid boven gemak, voor solidariteit boven egoïsme.

Maar deze verandering kan niet alleen van onderaf komen. Het vereist ook leiderschap en visie van onze politieke leiders. Zij moeten bereid zijn om moeilijke beslissingen te nemen en langetermijnplannen te ontwikkelen die de belangen van de samenleving als geheel dienen, niet alleen die van de bestuurders of van specifieke belangengroepen. De onderhandelaars van nu moeten dan ook niet een ‘rechtse’ coalitie als het hoofddoel nemen, maar een degelijk bestuur.

Laten we daarom samen streven naar een samenleving waarin we het beste van beide werelden combineren - waar we de dag plukken, maar ook stilstaan bij onze eindigheid en de impact van onze keuzes. Laten we ons weer verbinden met het idee van 'Memento Mori' en zo een betere toekomst creëren voor onszelf, voor anderen en voor de generaties die na ons komen.